Fotovoltaik (Güneş Enerjisi, Solar Enerji) Teknolojide enerji kaynağı olarak Güneş’ten gelen fotonlar vazife alır. Fotonlar, Güneş’ten her gün Dünya’mıza gelen ışığı taşıyan, enerjisi olan parçacıklardır. Güneş Paneli olarak adlandırılan, içinde Güneş Enerji Hücresi adlı parçalar tespit edilen yüzeylere çarpan fotonlar elektriksel bir stres meydana gelmesine sebep olurlar. Böylece elektrik üretilmiş olur. Güneş hücreleri, elektronik dönemleri meydana getiren elemanların imalatında de sarf edilen, zaten toprakta tespit edilen silikondan üretilirler. Gezegende oksijenden sonra en fazla tespit edilen element olan silikon(silisyum) bir yarı ilfaktördür. Fotovoltaik hücre imalatı sırasında p-tarzı ve n-tarzı silikon denen iki katman oluşturulur.
Güneş’ten gelen fotonlar güneş hücresine çarptığında, p-tarzı silikon katman hemen tespit edilen elektronların enerjilerinin yükselmesine ve bir üst enerji civarına çıkmasına sebep olurlar, bu sayede elektronlar yarı ilfaktör malzemeden geçebilecek enerji civarına ulaşırlar. Bu halde p-tarzı silikon katman hemen tespit edilen elektronlar yarı ilfaktör malzemeyi geçerek n-tarzı silikon katmanına geçerler.
Bu halde p-tarzı silikon katman hemen elektron boşlukları meydana gelir. İki katman arasına ilfaktör bir malzeme bağlandığı vakit ise elektronlar, p-tarzı silikon katman hemen meydana gelen boşluklar nedeniyle o bölgeye doğru hareket etmek isterler ve n-tarzı katmandan p-tarzı katanlam doğru elektronlar akar.
Güneş’ten gelen fotonlar hücreye çarpmaya devam ettiği prosese elektronların bu akışı devam eder ve bu sayede elektrik enerjisi elde edilmiş olur. N-tarzı ve p-tarzı arasındaki bağlantı, ara elektronik donanımlar vasıtası ile şebekeye bağlandığı vakit (bir güneş enerji sistemi meydana getirildiği vakit), elde ettikleri enerji şebekede, elektrik olarak kullanabilmek mümkündür.